زندگی آن سوی میله های زندان / روایتی از زندانی آزاد شده از بند

به گزارش خبرنگارنگاه خراسان جنوبی، شاید وقتی بشنویم که یک نفر از آشناییان پایش به زندان باز شده ذهنیتمان در مورد او تغییر کند و حتی دیگر تمایل به رفت و آمد با او را نداشته باشیم اما باید این را بدانیم که شاید این اتفاق برای ما هم بیفتد. نگاهش که میکردی سرش را پایین مینداخت شاید نگاه سنگین مردم به او، او را از چشم در چشم شدن باهر کسی  پشیمان کرده بود.

علی ۹ سال و ۸ ماه از زندگی اش را در یکی از سلول های زندان بیرجند گذرانده بود.

علت زندانی شدنش هم همان دوست ناباب و جاهل بود.

با کمی تأمل، همچنان که سرش پابین بود شروع به صحبت کرد: جوانی بود و خامی شاید به خاطر مرام و معرفت زیادم بود که نزدیک به ۱۰ سال از زندگی ام را پشت میله های زندان گذراندم.

علت به زندان افتادنش را پرسیدم گفت: سال ها پیش خانه مجردی داشتم و همیشه با دوستان دور هم جمع می شدیم یکی از دوستانم  مواد مخدر در خانه ام گذاشته بود وآن شد که…

دیگر تمایلی به گفتن اتفاقات اون روزها نداشت شاید دلیلش آن بود که خاطرات تلخش برایش دوباره مرور می شد.

گویا دوستی ها همان پشت میله های زندان چال شد بود و کسی دیگر به سراغ او نیامده بود حتی همان دوستان دل و جانی.

روز ها هفته ها و سال گذشت و بالاخر روز موعد یعنی روز آزادی علی فرا رسید.

«وقتی خبر آزادیم را ازبلندگو زندان شنیدم انگار دوباره متولد شدم هر چند نمیدانستم از اینجا قرار است به کجا بروم و وقتی خانواده ام مرا ببینند با من چه برخوردی خواهند کرد و با خودم میگفتم حتی ممکن است مرا طرد کنند که البته حق هم داشتند.»

گویا خانواده اش با آغوشی باز به استقبالش رفته بودند این را از برق چشمانش زمانی که در مورد روز آزادیش حرف می زد فهمیدم.

علی می گفت: «شاید اگر خانواده ام مرا حمایت نمی کردند و پشتیبان من نبودند وضعیت من حالا این نبود و معلوم نبود چه بلایی بر سرم می آمد.»

او یک شب بعد از آزادی  تصمیم به دست و پا کردن شغلی برای خودش کرد این ها را خود علی روایت می کند.

مدتی نگذشت که علی بعد از آزادی اش متوجه شد سازمان مراقبت‌های پس از خروج زندان به زندانی‌های آزاد شده‌ای که بخواهند کاری راه بندازند، وام می‌دهند.

او می گوید: به سراغ این سازمان رفتم :« در سال ۹۸ که  آزاد شدم مبلغ ۱۰ میلیون تومان وام گرفتم و بعد از ۴ ماه مغازه زده ام.»

او  مدتی بعد از راه اندازی مغازه کوچک روسری فروشی اش  ازدواج کرد و داری یک فرزند دختر شد .

در  حالی که  بر سر دخترش دستی می  کشید و بوسه ای بر موهای گندمی اش می زد از او پرسیدم: اگر یک جوان ۲۳ ساله ای که تازه از زندان آزاد شده به سراغت بیاید آیا به او کار می دهی؟ او گفت: بله با کمال میل اگر هم اینجا نتوانم به او کاری بدهم حتما جای دیگری برایش کار پیدا می کنم.

علی افزود: شاید اگر من را خانواده ام حمایت نمی کردند و از سازمان مراقب های پس از خروج زندان هم برایم وامی جور نمیشد الان دوباره در زندان بودم.

از او در خصوص شرایط جامعه پرسیدم و اینکه مردم و آشنایان بعد از آزادی با او چطور رفتار کردند؟

او گفت: همیشه مردم و جامعه به چشم بدی به ما زندانی‌های آزادشده نگاه می‌کنند. و در فکرکمک به ما نیستند. ولی باید بدانند که ما به اندازه کافی سختی و مکافات در زندان کشیده ایم و بعد از آزادی ما را در جامعه طرد نکنند.

علی ادامه داد: «یادم هست که به تعدادی از دوستانی که در زندان باهم آشنا شدیم به دلیل سابقه دار بودنشان حتی کار هم  نمیدادند هرچند الان دیگر از حالشان خبری ندارم.»

اگر کار داشته باشند به زندان بر نمی گردند

بر اساس اطلاعات به دست آمده کمتر زندانی بعد از آزادی وقتی توانسته برای خود کاری دست و پا کند بازگشت مجدد به زندان داشته است و این یعنی اگر یک زندانی پس از آزادی دلگرم کار و شغلی باشد کمتر به بی راهه می رود.

عبدی مدیرکل زندان های خراسان جنوبی می گوید : از تیر ماه پارسال تا تیر ماه امسال   ۳۲۱ زندانی خراسان جنوبی با دریافت تسهیلات، مشغول به کار شدند

عبدی افزود: تسهیلات پرداخت شده به زندانیان  آزاد شده متفاوت است و از مبلغ  ۱۵۰ میلیون تومان با باز پرداخت ۴ درصد آغاز می شود که مبلغ پرداختی وام بستگی به شغلی که فرد میخواهد راه بیندازد دارد.

او خاطر نشان کرد: دریافت این وام ها از سازمان مراقبت های پس از خروج زندانیان شرایطی هم دارد که از جمله آنها شرکت فرد در دوره های حرفه آموزی در زندان است.

وقتی پای صحبت زندانی های آزاد شده که تصمیم به شروع زندگی دیگر به دور از اعتیاد و … دارند می نشینیم.

حرف مشترک بین همه ی این افراد نگاه ها و تغییر رفتارهای بعد آزادی شان از طرف ما بوده است. و از اینکه مردم به آنها کار نمی دهند و با اینکه رفتارهای های قبل را دیگر ندارند  اما نگاه های مردم نسبت به آنها  متفاوت است گلایه دارند.

کسانی که دیروز به خاطر حبس همه داشته هایشان را از دست داده اند ممکن است  امروز پس از آزادی به خاطر عدم اعتماد و حمایت خانواده و جامعه، ته مانده امیدشان را به آینده هم از دست می دهند.

خیلی از ما در مواجهه با گناه دیگران آنها را نمی بخشیم. این در حالی است كه خداوند متعال در آیه ۵۳ سوره «زمر» آغوش رحمتش را به روی همه باز و فرمان عفو همه گناهكاران را صادر كرده است. او در این آیه می فرماید: «به آنها بگو، ای بندگان من كه بر خودتان اسراف و ستم كرده اید. از رحمت خداوند نومید نشوید كه خدا همه گناهان را می بخشد كه او بخشنده و مهربان است». پس چرا ما نبخشیم و به این افراد فرصت دوباره زندگی کردن را ندهیم فرصتی که شاید با دریغ کردند از آنها راه بی راهه را دوباره برایشان فراهم کنیم.

شاید وقتی بشنویم که یک نفر از آشناییان پایش به زندان باز شده ذهنیتمان در مورد او تغییر کند و حتی دیگر تمایل به رفت و آمد با او را نداشته باشیم اما باید این را بدانیم که شاید این اتفاق برای ما هم بیفتد.