در فاصله ۳ کیلومتری جاده قاین به سمت روستای زول، درخت کهنسالی از گونه سرو که از درختان بومی منطقه خراسان جنوبی است، وجود دارد. این درخت با توجه به قطر و بررسی شرایط فیزیکی آن، به سن کهنسالی رسیده است.
در شکل ظاهری، وضعیت آن سالم به نظر می‌رسد. شاخه‌های آن موجب بوجود آمدن تاج پوشش بسیار زیبایی برای آن شده و سطحی حدود ۱۱۱ مترمربع را شامل می‌شود. این درخت زیبا به صورت تک و شاخص در میان زمین‌های کشاورزی واقع شده و اطراف آن را درختچه‌های زرشک و گیاهان علفی احاطه کرده‌اند.
بر روی تنه این درخت کهنسال آثاری از یک شکاف عمیق و بزرگ قابل مشاهده است که رنگ تنه در این قسمت با دیگر قسمت‌ها تفاوت فاحشی داشته و پوسته‌های تنه نشان از عمر بالای آن دارد. ریشه‌های درخت نیز از زمین بیرون زده‌اند.
مردم برای نذر و نیاز و برآورده شدن حاجات به این منطقه می‌آیند. اهالی این روستا و دیگر روستاها، این درخت را مقدس دانسته و بسیار به آن معتقدند.
دخیل‌هایی که بر شاخه‌های این درخت بسته شده نشان از تقدس و اعتقادات عمیق مردم دارد. قدمت این درخت تقریباً ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ سال است.
قرار گرفتن درخت در محلی با دید مناسب از کنار جاده و سهولت دسترسی به آن مسیر ویژه اکوتوریسم هم‌چنین شرایط منطقه از قبیل دره و چشمه «تلخیک» به لحاظ زیرساخت‌های گردشگری، ارزش خاصی دارد.
این درخت در فهرست میراث طبیعی به ثبت رسیده و پس از ثبت این اثر، اجرای برنامه‌های حفاظتی و مدیریتی در خصوص اهمیت و لزوم حفاظت از این درخت و راه‌های حفاظت از آن در برابر آسیب‌های طبیعی، انجام مطالعات علمی بر روی درخت در خصوص آفات و امراض احتمالی و مبارزه با آن، تحقیق و بررسی خاک اطراف آن و تقویت آن در صورت لزوم و هرس شاخه‌های زائد برای افزایش استقامت در برابر بادهای غالب و وزش طوفان حائز اهمیت بوده که مورد توجه قرار گرفته است.
