به گزارش
نگاه خراسان جنوبی، این خانم ۳۵ ساله ادامه داد: چندین بار به این آقا تذکر داده‌ام و خواهش کرده‌ام که مزاحم نشود. حتي وقتی اين رفتارش تكرار شد، به خانواده‌اش هم گفتم که فرزندتان برايم مزاحمت ايجاد نموده و اگر مانعش نشويد، باعث بروز اختلاف خانوادگي و فروپاشی زندگی من می شود.
متاسفانه صحبت‌های خانواده‌اش هم تاثيری بر وی نداشت و همچنان به رفتارش ادامه داد. ناگفته نماند كه جرات نمی‌كردم به شوهرم از موضوع حرفی بزنم. چون او را می‌شناختم و می‌دانستم كه خيلی ناراحت مي شود و واكنش شديدي نشان می‌دهد.
از سویی دیگر نمی‌توانستم موضوع را به تنهايی حل و فصل كنم. اول به اين فكر افتادم كه از او شكايت كنم ولی ترسيدم كه موضوع به گوش همسرم برسد و به قول معروف كار بيخ پيدا كند. اين بود كه مجبور شدم موضوع را با يكی از برادرانم كه رابطه صميمی‌تری با ما دارد در ميان بگذارم. البته از او خواستم بدون اينكه موضوع جايی مطرح شود و مشكلی پيش بيايد، آقاي مزاحم را مقداري بترساند تا دست از مزاحمت بردارد.
فكرش را هم نمی‌كردم كه برادرم روز بعد موضوع را كف دست شوهرم می‌گذارد و به قول خودشان هر دو با هم برای گوشمالی سراغ مزاحم می‌روند كه با هم درگير می‌شوند و فرد مزاحم توسط شوهر و برادرم مورد ضرب و شتم شديد قرار می‌گيرد و متاسفانه بينی طرف شكسته و چشمش كبود شده است.
الان هم شكايت كرده و شوهر و برادرم در بازداشت به سر می‌برند. تازه فهميده‌ام چه اشتباه بزرگی‌مرتكب شدم كه همان موقع به پليس مراجعه نكردم و كار را به قانون نسپردم.
کارشناس آموزش همگانی معاونت فرهنگی و اجتماعی پلیس خراسان جنوبی در این باره می‌گوید: روشن است كه در اين پرونده خانم بعد از تذكر مستقيم به فرد مزاحم و عدم حصول نتيجه نه لزوماً برای طرح شكايت بلكه اگر صرفاً برای مشورت گرفتن به كلانتری مراجعه مي‌كرد، اكنون لازم نبود برای گرفتن رضايت از يک فرد معلوم‌الحال يا گذاشتن وثيقه براب آزادي همسر و برادرش درمانده باشد.
همه می‌دانيم كه غيرت داشتن نسبت به ناموس شايسته و زيبنده مرد است اما قرار نيست در مواجهه با خطاهای شخصی و اجتماعی ديگران خودمان به جاي قاضي حكم را صادر و اجرا كنيم چرا كه مجازات بايد متناسب با جرم و خطا باشد و در فضای عصبانيت و هيجان نمی‌توان انتظار داشت كه اين حدود رعايت شود.
همانگونه كه قبلا هم سابقه داشته، هيچ بعيد نبود كه در نزاع پيش آمده با توجه به ناموسی بودن موضوع با كوچكترين افراط و اشتباهی هر يک از طرفين مرتكب قتل نفس شوند و دقيقاً همين جاست كه پشيمانی ديگر سودی نخواهد داشت.
بنا بر اين هميشه قبل از اتخاذ هرگونه تصميم عجولانه و هيجاني در مواجهه با مسائل، به عاقبت كار فكر كنيم و از مشورت با كارشناسان و افراد باتجربه بهره‌مند شويم.
بر اساس پرونده واقعی با همکاری معاونت فرهنگی و اجتماعی فرماندهي انتظامی استان خراسان جنوبی.
